In Memoriam….

Posted on by


Bobby

imm021

7 juli 1989 – 18 januari 2006

Vanochtend werd mams door Tess, de hond van broertje, gewekt. Ze stond te piepen voor de kamerdeur. Onze Bob lag nog op de vensterbank en wilde er graag vanaf, maar zijn achterlijf was volledig verlamd… (Afgelopen maandag ging het al fout, zie vorig log)

Om 8 uur vanochtend zijn we bij de dierenarts geweest en hebben we afscheid genomen… Daar heeft hij mij na twee spuiten met narcosemiddel nog even in de vinger gebeten, afscheidskadootje… Na de derde spuit is hij pas gaan slapen, zodat hij na spuit 4 echt de wereld kon verlaten…

Hij is 16 jaar en een beetje geworden……

Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat we hem ophaalde uit het asiel. Een klein zwart ding met blauwe ogen, kruising pers en een huis-tuin-keuken kat, maar daardoor wel een dotje poetskatoen…. (halflanghaar) Ik kan de vlijmscherpe mini-nageltjes bijna nog voelen….

Ik heb hem toen dus gehaald, ik heb hem zijn naam gegeven en nu heb ik hem dus weer weggebracht….. Dag Bobsemans…..

18 Januari is niet zo’n beste datum voor mij…. Het is precies een jaar geleden dat de UWV ellende begon, en nu weer een nega-stempeltje. Al was het voor Bobby natuurlijk beter……

15 gedachten over “In Memoriam….”

  1. He gat, hoe goed je het verstandelijk ook kunt beredeneren, ik jankte bij onze laatst overleden kat toch echt tranen met tuiten hoor..

    Ook al zo’n prachtkat..

    En jee…4 middelen gespoten, onze dierenarts had aan een spuitje genoeg(?)

    Een leeg huis voor je mamsie nu ook zeker?

    Knuffel Quib maar een beetje extra als troost!

    Liefs, Mien

    Like

  3. Mienie… Ik anders ook hoor…. Ook al woonde we al jaren niet meer in hetzelfde huis…. Hij was mijn kat. Zeker omdat ik ook een beetje heel erg moe ben van het werken in broertjes huisje, kwam vanmiddag, met de uitputting, ook de waterval los…

    Ik heb vanochtend gelijk alles van Bob uit mijn moeders huis meegenomen… Ze wil geen huisdieren meer. Nu staan er tenminste geen volle voederbakjes, blikjes en zakken kattenvoer, kattensnoepjes en speeltjes meer. Ook de kattenbak heb ik uit de kamer weggehaald.

    Mijn broer heeft later nog gebeld naar de DA om het bandje van Bob, die had ik namelijk best willen hebben…. Op zo’n moment denk je daar helemaal niet aan. Hij wordt nu naar me opgestuurd. Het is het enige wat ik graag zou willen bewaren, hoe lelijk het bandje ook is.

    Toen ik thuis kwam en Quibjes koppie zag was het toch wel even vreemd…. Ik mocht hem gelukkig nog wel even een extra knuffel geven 😀

    Over de spuitjes….. Het narcosemiddel spuiten ze in de bil. Maar waarschijnlijk is de bloedtoevoer naar het verlamde deel van het lijf ook stil komen te liggen en werkte daarom niet. Hij was nog alert genoeg om in mijn vinger te bijten, en hard ook!! Als je duizelig wordt en je snapt niet wat er gebeurt doe je rare dingen. Had de DA tenminste ook wat te doen, mijn mensenvinger verbinden….

    LL en Mien… Thanx voor de knuffels, kon ze best even gebruiken…. ’t Was echt een rare dag…..

    Like

  4. Getsie Nien, mag het misschien “maar” een kat zijn, maar het zijn net je kindertjes!!! Onze Max is ook al 19 en ik moet er niet aan denken dat ze er niet meer zal zijn.
    Heel veel sterkte meis!!

    Like

  5. Hallo Janine en natuurlijk mijn zuster Ineke. Ja, het schijnt dat “slecht nieuws” blijft doorgaan voor Ineke, eerst haar baan en dan “jullie” poes. Maar het gebeurd voor iedereen, wij hadden tranen voor onze kat en zelfs ons paard, welke had een verschrikkelijke ziekte, kon zijn behoefte niet meer ontladen. Dierenarts dacht het beste om het te slapen te doen. God onze tranen, hij was zo lief en vriendelijk, gooide wel Kathleen van zijn rug, maar dat was toch niks. Had ze er maar niet op moeten klimmen. hi.hi. Wij hebben nu alleen maar honden nu, onze “kinderen’ noemen wij ze. hi.hi. Okay, fijne weer iets te zien op je weblog. Dacht dat je er druk was met schilderen en “rondscheuren” rond Arnhem, maken alles onveilig. Wel, lief meisje. allerbest voor jou en me mammie. doei. Herman en Kathleen maken jouw weblog werkende over de hele wereld. doei. 😀 😀 😀 😛

    Like

  7. Ladies & Gents,

    Het gaat goed hoor met me. Beetje heel erg moe nu, maar dat komt door de opstapeling van alles. Allemaal dingen die je nooit doet. En zeker de dag van gisteren wil ik niet snel herhalen… Mijn oogjes zitten nu dus een beetje dicht door de traantjes en omdat ze liever slapen dan willen rondkijken 8)

    Mijn vingertje doet auw… Het is maar een klein wondje, maar de schat heeft in zijn doodsstrijd waarschijnlijk een zenuwtje geraakt. Elke keer als ik wat oppak of typ is ie bij me….. AUW 😉

    Maar we gaan gewoon weer door!!!! Al doen we vandaag nog heeeeeeeel rustig aan. Vanmiddag weer even naar de fysio voor de massage van de rug en schouders (die mogen nu echt wel wat losser worden gemaakt)….

    Verder moet ik wat boodschapjes doen, maar daar heb ik geen zin in, dus dat stel ik denk ik maar uit naar morgen…

    Thanks voor de knuffies!!

    Dus knuffies terug!!!

    Like

  8. quote:Mijn oogjes zitten nu dus een beetje dicht door de traantjes

    Die van gisteren dan hè, vandaag gaan we het gewoon weer droog houden….

    Like

  9. Nou moe, ga ik een kijken op msweb, lees ik zo’n naar bericht!!
    Wat onwijs verdrietig!!
    Heel veel sterkte!!
    XXX Marjon

    Like

  12. Ja, het wordt weer knudde-weer…. Maar toch worden de boodschappen morgen gedaan!!!! Heb een wel heel erg lege koelkast 😕

    Enne ik lach alweer, dus de wereld mag ook stoppen met janken, laat die zon maar komen!!!

    Ook vandaag weer bedankt voor alle lieve berichtjes…

    X

    Like

  13. Hè Nien, al is hij oud geworden en weet je dat er een keer een eind aan komt en zie je het vaak zelfs aankomen. Dan is het nog verdrietig.
    Je bent toch aan zo’n dier gehecht.
    Ik leef met je mee.

    Like

Reacties zijn gesloten.