Het ‘Zorg’kantoor (incl. update)

Dankzij Plato, die zeer benieuwd was, krijgt je dit wel erg lange verhaal voorgeschoteld. Je bent gewaarschuwd 😉

---

Je zou toch denken dat het Zorgkantoor zorgt dat zijn cliënten gebruik kunnen maken van zorg. In mijn geval huishoudelijke hulp. Als je geen problemen hebt, dan gaat alles ook goed. Eén keer per jaar je budget ontvangen, één keer per jaar verantwoorden, that’s it! Maar gaat het altijd maar zo soepel.

Je krijgt budget op basis van je inkomen. De eigen bijdrage (EB) wordt berekend aan de hand van je inkomen twee jaar eerder en van je budget afgetrokken, het netto-budget. Nou heb ik in 2005 theoretisch meer inkomen gehad doordat ik ten onrechte Ziektewet en WW heb ontvangen. Ik kon het echter pas in 2006 terugbetalen en daarom telt het mee voor mijn inkomen.

Natuurlijk is daar een oplossing voor, een peiljaar verlegging. Maar daar beginnen ook gelijk de problemen. Het Centraal Administratie Kantoor (CAK, leveren de inkomensgegevens aan het Zorgkantoor) schrijft in zijn brochure dat je dit bij hun kan aanvragen. Tot hier ging alles goed. Binnen een dag een formulier, ingevuld opgestuurd, en na een telefoontje blijkt deze enkele dagen later op 14 augustus te zijn verwerkt. De gegevens worden gecommuniceerd met het Zorgkantoor, aldus het CAK.

Eind september neem ik contact op met het Zorgkantoor. Vertel hun het verhaal over het CAK. “Helaas zijn de gegevens nog niet binnen, maar dat zal waarschijnlijk wel snel het geval zijn.”

Begin oktober waag ik er dus nog maar een telefoontje aan. “De gegevens hebben wij helaas nog niet ontvangen, is het mogelijk dat u het formulier ook aan ons toezend?” Maar natuurlijk, ik heb een kopietje, dus nog een kopietje verder gaat de brief op de post richting Zorgkantoor.

Half oktober dacht ik dus maar even te bellen of alles goed is aangekomen en of er al vorderingen zijn. “Maar mevrouw, wij werken anders. U had het bij ons moeten aanvragen. Kunt u ons uw inkomensstroken opsturen, dan sturen wij het naar het CAK en zij berekenen dan uw EB.” Wel vreemd hoor, want bij het eerste formulier naar het CAK werd helemaal niet gevraagd om bewijsstukken én het staat al verwerkt in hun computersysteem. Maar goed, ik werk wel mee. Ik mag mevrouw W. terug bellen over twee weken.

En natuurlijk bel ik haar terug. Het is inmiddels begin november. Zij heeft mijn post ontvangen en doorgestuurd naar het CAK. Ze zal een notitie maken en dagelijks de dossiers die binnenkomen controleren of de mijne erbij zit. Ze verwacht een reactie in de volgende week en zal mij dan terugbellen.

Maar helaas blijft het weer stil. Dus ik bel maar eens met het CAK. Een aardige meneer gesproken die mij wist te vertellen dat mijn inkomen nog steeds op die van 14 augustus stond. Het is ook logisch dat dat niet nogmaals wordt aangepast, aangezien het hetzelfde is als de gegevens die later zijn opgestuurd. Maar hij wist mij ook te melden dat het CAK helemaal niet de EB berekend, dat doet het Zorgkantoor. Daarnaast geldt dat het CAK geen brengplicht heeft – de gegevens worden niet naar het Zorgkantoor gebracht – maar wel dat het Zorgkantoor een haalplicht heeft – zij moeten de gegevens dus opvragen.

Die middag bel ik dus maar weer eens met het Zorgkantoor. Ik zit inmiddels pas drieënhalve maand in het traject. Mevrouw W. moest eerst mijn dossier opzoeken om te weten waar het om ging, wat mij vreemd in de oren klonk aangezien zij mijn naam op een notitie heeft staan en elke dag op de gegevens van het CAK controleerde op mijn dossier. Toen probeerde ze mij te aan te geven dat het nog wel even kon duren door middel van een voorbeeld uit juni die nou net pas behandeld is. Na al enkele maanden gehoord te hebben dat het ‘een weekje’ of ‘twee weken’ gaat duren, was dit voor mij de druppel. Ik voelde een grote waterdruppel richting emmer gaan en wist dat dat ook echt wel de laatste zou worden. Mijn assertiviteit – die ik sinds de MS kwijt leek te zijn – kwam ineens bovendrijven.

“Snappen jullie wel dat mensen die een peiljaarverlegging aanvragen een laag inkomen hebben en dus ook geen potje om een X-aantal maanden zelf op te vangen!” “Is er iemand die buiten de lijntjes durft te gaan en het CAK te bellen om naar mijn inkomen te informeren? Ik kan het tenslotte ook!” En zo had ik er nog een paar. Heel netjes hoor, beleefde taal, ietwat strenge stem, maar zo dat ik haar even geen mogelijkheid tot weerwoord gaf.

En zowaar, ze ging bellen met het CAK! Die hebben haar één of andere lijst gestuurd en ze wist nog niet of zij daar wat aan had. Dat moest ze nog even met een collega overleggen.

Afgelopen donderdag vertelde zij mij dat de lijst eigenlijk niet de gegevens bevatte die zij nodig hadden, maar dat ze wel hadden besloten aan de hand van dat inkomen een voorlopige EB te berekenen. Op korte termijn zal ik nu een nieuwe berekening tegemoet kunnen zien.

Nou heeft ze wel honderd keer herhaald dat het een voorlopige berekening betreft en dat bij een hoger inkomen ik het teveel moet terugbetalen. Wat zij niet leek te snappen is dat ik dat logisch vond, maar niet als probleem zag, aangezien mijn verzamel inkomen van 2007 door de aftrek van buitengewone lasten nog een aantal duizenden euro’s lager zou zijn.

In ieder geval hoop ik dat er deze week post op de mat komt met de berekening, want ik vertrouw haar beloften nog steeds niet….

---

UPDATE:

Zowaar de brief met herberekening is op mijn mat gevallen. Ik krijg er zelfs nog meer bij dan ik had verwacht. Nu kan ik mijn hulp zelfs vragen om nog een dagje extra te komen om 2008 superschoon in te gaan!!

Nu moet het alleen nog op mijn rekening worden gestort….