 |
| Filmpje |
Verantwoordelijk zijn kan leuk zijn, maar is het ook vaak niet. Dubbele gevoelens daarover. Neem nou dieren bijvoorbeeld. Je bent verantwoordelijk voor hun groei, voor hun voer, speelkwartiertjes. Maar ook voor de brokken die zij maken. De omgevallen bloempotten, toevallig van de mopperende buurman, de krassen op de buitendeur van je huurhuis die je kat heeft achtergelaten. Of de geluidoverlast van het blaffende hondje en misschien heb je zelfs een happend hondje.
Ik wil verder helemaal niet prekend worden. Zolang er geen mishandeling gaande is, zoeken alle betwetende baasjes het maar ‘zelluf’ uit. Het gaat mij meer over de verantwoordelijkheid die ik nu zelf voel.
De meeste lezers zijn al op de hoogte van het feit dat mijn Quib (de megakater) acht weken geleden is geopereerd aan een ernstig kankergezwel. Meneer loopt nog steeds rond met een modieuze bondjas. De hele buurt herkent hem tegenwoordig, nu hij zo weer rond dartelt buiten. Beestjes vangen, ruzie maken met zijn rivaal, hij doet het allemaal nog steeds.
Quib heeft weer een nieuwe bobbel. Is het een tumor? Of is het een weefselreactie van de operatie? Ik ben bang voor het eerste en hoop op het tweede. Mijn gedachten gaan nu naar: Wanneer hak ik de knoop door? Wanneer is het genoeg? De verantwoordelijkheid die ik niet wil nemen, maar helaas moet nemen. Ik weet dat als het moment daar is, dat ik hem zal herkennen. Maar op dit moment maakt de gedachte mij alleen al misselijk….
NienOnline 
Sterkte Nien met het nemen van het goede besluit op het goede tijdstip. Als ik lees dat hij nu nog dartelt en zo is het nog te vroeg.
LikeLike
Als “het” moment daar is, weet je instinctief wat je moet doen.
Sterkte meis 😥
Liefsssssssss -X-
LikeLike
mijn god, lief meisje Janine genaamd, het is zo lang geleden dat ik even naar je website heb gekeken, niks naar bedoeld hoor.. Ik ben dus tegenwoordig met pensioen vanaf rond kerstmis. Ik had het niet gewild maar werdt aangedrongen door een dronken directeur welke ik niet kon begrijpen wat hij wou. ongewild dus ineens op pensioen dus. ik keek lange tijd niet meeer naar websites. waarom dat deed ik dat niet meer, waarom weet ik niet, je bent de dochter van mijn zuster en zo’n geweldige leuk meid, lieve schat en meisje en wij beide hou van jou. Wij hebben net onze zoon verloren aan hartaanval , terug gebracht en toch overleden. Wel dat is leven. ik zat ineens op deze computor te kijken en dacht ineens, wat en waarom geen schrijven met lieve Janine, wel meisje ik hoop dat je kat weer lange tijd zal meegaan. Veel liefs en allerbeste, en god meisje, we houden van jou. Ome herman en Tante Kathleen in Australia.
LikeLike