WoW > Leegte

Leegte… Iets wat je niet in je kop hebt?

Ik zit al een paar dagen te dubben wat we nu van deze WoW gaan maken, maar het wil niet lukken. Mijn hoofd is leeg. En dat is niet eens zo’n slecht ding. Op sommige momenten de laatste maanden wenste ik mijn hoofd leeg. Rust. Rust in het koppie.

Ik kan namelijk over de kleinste dingen echt prakiseren. Onbeduidende plannen die ik graag wil uitvoeren, maar niet wetend wanneer en daar dan het hoofd mee vol maken. Onnodige gedachten die veel te veel energie verbruiken. En die energie is nog steeds schaars in huize Nien. Het gaat inmiddels wel weer vele stukken beter als een maand geleden.

Gisteren heb ik van het mooie weer gebruik gemaakt en ben ik begonnen aan het winterklaar maken van de tuin. Snoeien dus! De ideale manier om frustraties kwijt te raken, al had ik daar op dat moment geen last van. Het bleek nog wel net iets te veel te zijn, want na vier struiken/planten moest ik een lange pauze inlassen.

Ik was van plan een korte pauze in te lassen, maar als je in slaap valt heb je daar geen zeggenschap meer over. Eenmaal weer wakker moest de troep de container nog in en moest het tuingereedschap nog worden opgeborgen. Daarna weer lekker teruggekropen op mijn bankstel en wederom hadden de ogen een eigen wil. Ik heb er maar gewoon aan toe gegeven.

Na al dat geslaap van gisteren is het lege batterijtje gelukkig weer voller en kunnen we er vandaag weer met goede zin tegenaan, al houden we het gewoon rustig.

9 gedachten over “WoW > Leegte

    • Met leegte in je hoofd is het ook moeilijk wat op papier te zetten, maar het kan wel lekker zijn zolang je niet over wat je nu in je volgende log wil schrijven gaat prakiseren, 😛

      Like

    • Is het ook, zeker op momenten dat je echt maar één ding op een dag kan doen of zelfs niets kan doen om de dag door te komen. Op zulke dagen is zorgen dat je eet de grootste onderneming.

      Gelukkig is vandaag niet zo’n dag. Vandaag wilde ik op bezoek gaan, helaas waren mijn vrienden niet thuis, maar wel zowat bij mij om de hoek. Ze zijn dus even hier langs geweest. Ik heb dus al kletsend met de papa en mama weer even mogen genieten van ‘neefje’ Job die morgen 6 weken oud wordt.

      Like

  1. Dat zijn van die dingen waar je nooit echt over nadenkt. Ik ben geraakt door je stukjes, je moed en je doorzettingsvermogen. Met een gezond lijf is het snoeien van een tuin een peuleschilletje, voor iemand met MS een wereldopdracht. Ik heb er diep respect voor zoals je het schrijft.

    Like

    • Ada, dank je wel! 😳

      Af en toe denk ik hier alleen maar te zeuren. Zoek ik stukjes die de vrolijke kanten beschijnen, want die zijn er ook! Maar als het even niet wil, willen die vrolijke stukjes ook niet. En dan schrijf jij zo’n reactie. Dát geeft mij weer moed. :kiss:

      Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.