In februari 1997 ging ik voor het eerst echt op mezelf wonen. Mijn eerste echte eigen huis en daar hoorde een huisdier bij. In april maakte ik voor het eerst kennis met dit vrolijke wezentje. Van het hele nest kwam hij naar mij toe en stal mijn hart. Al snel kwam hij bij me wonen. Quibes moest zijn naam worden, want dat was hij: een kwibus.
Quib is op een flat geboren en heeft zijn eerste zeven jaar als binnenkat doorgebracht. Velen waren bang voor hem, want Quib was een blazer en als je niet deed wat hij wilde dan liet hij zijn nagels en tanden ook gelden. Ook het baasje heeft een eeuwig aandenken van hem gekregen. “Doe hem weg!” heb ik regelmatig moeten horen. Maar het was mijn kat, ik heb voor hem gekozen en dan moet je het ook waarmaken!
De omslag kwam toen wij hier kwamen wonen. De binnenkat werd eindelijk zichzelf: een buitenkat. Het blazen heeft ie nooit verleerd en de nagels bleven paraat, maar hij was veel rustiger. Zowaar kreeg hij fans.
Quib was mijn troostmaatje. Hij was daar toen mijn ouders gingen scheiden. Hij was er toen ik ziek werd. Hij was er….
Vorig jaar werd kanker bij hem geconstateerd. De operatie was deels succesvol. De eerste tumor was verwijderd, maar het zou snel terugkomen. De prognose was maximaal een jaar. Donderdag heb ik de beslissing genomen en gisteren moest ik hem laten gaan. Exact een jaar na de operatie is hij naar Bobby toegegaan, naar de eeuwige jachtvelden! Samen maken ze de boel onveilig.
Quibes, Quib, kriebeltje, het ga je goed….
NienOnline 
traantjes om Quib!
LikeLike
Knuf! 😦
LikeLike
Janine,
Een mooi indrukwekkend verhaal.
Heel veel sterkte!!
Groetjes,
Rob
LikeLike
Het is niet leuk om een maatje te verliezen, en ik heb serieus traantjes gelaten toen ik vernam dat het afgelopen was met Quib 😥
Ik wou en wil je een hart onder de riem steken en daarom heb ik je een kaartje gestuurd.
Heel veel sterkte meis
Liefsss -X-
LikeLike
Hey meis,
Het is nooit leuk om afscheid te moeten nemen van je maatje.
Zal het blazen en lelijk kijken bij binnenkomst missen.
Vond het wel grappig dat hij dat deed.
Hij beschermde gewoon zijn vrouwtje en zijn territorium.
Veel sterkte de komende tijd.
Groetjes en ook een poot voor jou van Knorrepot
Jeannette
LikeLike
Het nadeel van de meeste huisdieren is dat ze niet zo oud worden als mensen. Meestal moet je na zo’n 12 tot 13 jaar afscheid nemen van je hond. Katten worden meestal ouder.
Maar het komt altijd te vroeg, veel te vroeg.
Sterkte meis.
LikeLike
Lieve Janine,
dat heb je mooi beschreven. Ook weer een hele mooie foto van zijn enerlaatste dag.
Ik denk aan je,
Lfs, Lies
LikeLike
Lieve allemaal,
Dank voor alle reacties. Jullie medeleven doet me goed.
De leegte en de stilte is enorm, maar het gaat elke dag een stukje beter.
Inmiddels heeft meneer een mooi plekkie op de muur gekregen
LikeLike
Wauw, geweldige foto van Quib.
Alsof hij wil zeggen: ik ben er nog hoor, en ik laat nog van me horen!
Sterkte en liefs,
Lies
LikeLike
Hij kletst me de oren van de kop! 😉
LikeLike
Tjonge heftig,na het verhaal over Quib past de foto er totaal bij,het zal nog wel even duren voordat je het een plaatsje kunt geven.Sterkte en liefs.
LikeLike
Och, Nien.
Weet ff niets te zeggen.
Dag Quib … vriendje van Nien … daaaag!
Wat verdrietig voor je Nien.
LikeLike
Bedankt voor alle lieve steunende reacties. Het heeft geholpen. Quib is opgeborgen op een warme plek in mijn hart en we gaan met goede moed de lente in!
LikeLike
Hallo Janine, ja meisje we kunnen goed voorstellen hoe je je voelt met het verlies van Quib, wij hebben ook op 26 maart onze lieve rothweiler Samantha in slaap moeten laten gaan. Zij was flink ziek en had jaren geleden al 3 tenen verloren aan kanker. Maar was okay met dat.We weten niet of ze meningites had of niet, kan ook kanker geweest zijn, maar ze kon niet verder. Ze is over 12 jaren oud geworden zo goede leeftijd voor grote hond. Maar het doet pijn en wij hebben haar begraven en ik kan haar graf zien door het raam. veel liefs en sterkte voor jouw schat. groetjes van Tante Kathleen en Ome Herman in Australia. doei. p.s. wij leven op 0.8 ha. 😥 😥
LikeLike
Het is en blijft verdrietig als je afscheid moet nemen van je dierenvriendje. Jullie Samantha heeft een mooie leeftijd bereikt. Begraven in de tuin zat er hier niet in, mijn tuin is beduidend kleiner, er is geen goed plekje voor. Hier wordt het steeds normaler om je overleden dier te laten cremeren en dat heb ik dan ook laten doen.
Jullie ook heel veel sterkte, dikke knuf/kus uit Arnhem!
LikeLike
wij hebben hier een hele dieren begraafplaats, paard, 6 honden, 3 kats, vogeltjes. maar wij hebben zat ruimte, bedankt voor je medeleven en voor jou ook meisje sterkte met je verlies. wij hebben nog een 16 jaar oude hond die begint slecht te lopen en een 3 jaren genaamd Abagail. Tante Kathleen en Ome Herman in verre australia. al onze liefde aan jouw. doei.
LikeLike