Soms zijn ze leuk, soms niet. En deze hoort in de laatste categorie!
De MS is namelijk flink aan het klooien geslagen. Vorige week donderdag begon het met slapende voetzolen en uiteindelijk stokte het (voorlopig) bij een doof gevoel voor alles onder de navel.
Ik heb het dat weekend even aangekeken, maar het mocht niet baten. Maandag kon ik niet anders dan aan de bel trekken bij het MS centrum.
Na een snelle controle bij de huisarts of er niet een blaasontsteking speelde, die had ik dus niet… Ik kon me ‘opgeven’ voor het spoedspreekuur op dinsdag.
Alles was al vrij snel duidelijk en nog geen uur later zat de infuusnaald al in mijn arm. Drie dagen een flinke dosis.
Inmiddels zijn we aan het bijkomen, want het spul gaat je niet in de koude kleren zitten. Eerst ga je stuiteren, daarna ben je leeg. Maar slapen lukt niet, want je krijgt het warm, hartkloppingen en in je hoofd stuiteren die gedachten maar door. Heel blij was ik dan toch wel met de slaappil die ik kreeg… Nou ja… 12 euro voor drie tabletjes… Wordt niet meer vergoed….
Vandaag was een dag vol verveling, maar ook geen energie om maar iets te doen. Geen aanrader!
Ik hoop dat het ondertussen beter gaat? 😉 Ik heb nog steeds last van de mieren in mijn nek 😦
LikeLike
Het gaat hier nog geen stap beter helaas. We doen er niets aan, behalve in alle rust afwachten. Vandaag wat gefrobeld in de tuin. Het ging moeilijk, maar was wel lekker. Het was ook echt een lentedag!
LikeLike