Ik hoor het wel…

Op dit moment is mijn grootste probleem mijn prikkelbaarheid door geluid. Het lijkt wel of ik alles hoor.  Vooral lage tonen. Bromtonen, piepjes, zoempjes… Ook hedendaagse muziek en de bijbehorende apparatuur is door de toename van bastonen een hekel punt. Die en andere lage tonen gaan namelijk overal doorheen en laten zich niet tegenhouden door een muur of dubbelglas.

Het is het ergste MS probleem wat mij tot op heden is overkomen. Erger dan de rolstoel en rollator, erger dan blaasproblemen en de vermoeidheid. Ik was me hier ook niet op bedacht.Het vreemde is dat ik het geluid eerst op de achtergrond hoor, dus zacht, maar hoe langer het duurt het ook meer naar de voorgrond komt. Het lijkt wel of het even hard wordt. Het onderscheid maken tussen geluidsbronnen wordt steeds lastiger.

Een gezond mens heeft een filter om bepaalde achtergrondgeluiden op de achtergrond te houden. Helaas is dat filter bij mij verdwenen of aan gruzelementen. Alle geluid komt binnen en al het geluid moet dus ook verwerkt worden. Mijn brein draait overuren en draait op een gegeven moment ook door. Deze menselijke computer raakt overbelast. Crashed in de vorm van een paniekaanval.

Mijn brein krijgt dan ook niets meer voor elkaar. Zelfs een boterham smeren is dan taak waarvoor je een universitaire studie moet hebben afgerond.

Wat doe je er aan? Helaas kom je er al snel achter dat je er maar weinig aan kan doen. Oordopjes, maar ook die zijn bij lage en echt luide tonen onvoldoende. Die gaan er gewoon omheen of doorheen. Daarnaast wordt je op een gegeven moment gek van het versterkte geluid van je eigen lijf. Hartslag, kauwen, bloedstroom.

Oordopjes met ander geluid, overstemmen dus… Dat kan alleen op een luid niveau en dat gaat ook tegenstaan. Zeer doen zelfs…

Vluchten?  Ook geprobeerd. Lukt niet altijd. Als het op een feestje is, dan ga je gewoon op tijd naar huis, maar dat is niet altijd een optie. Thuis bijvoorbeeld. Soms als het al te laat is, dan is er op gaan uit den boze. Gewoon omdat ik niet meer goed kan denken. Ook is de plotselinge allesbeheersende vermoeidheid die ontstaat door de crashende topprestatie van mijn brein een factor die vluchten onmogelijk maakt.

Daarnaast is het pijnlijk om je thuis te moeten ontvluchten. Dat moet juist de veilige haven zijn…

Neuroloog en revalidatiearts hebben maar zeer weinig opties. De revalidatiearts is gestart met een test met Symmetrel. Normaliter krijgen MS patiënten het tegen vermoeidheid. Ik eerder ook maar het deed niets. Nu kan ik ook nog niet zeggen dat ik me er beter door voel, niet minder overprikkeld…

De laatste optie die nog op de plank ligt ie anti-depressiva. Ook met de garantie dat het goed mogelijk niet werkt…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.