Vaak zijn katten al volledig zindelijk als ze bij hun nieuwe baasje komen. Daar zorgt de natuur helemaal vanzelf voor, in de vorm van mama-poes. Nou waren er, voordat je mannekes hier kwamen, al tekenen dat ik wat haperingen kon verwachten. Ik kreeg te horen dat vooral Socks de hoekjes van de kamer niet met rust liet en daar plasjes achterliet. En vlak voordat ze kwamen, kreeg ik die verhalen ook te horen over Freckles.
Dán verwacht je een ‘fijne’ start. Gewapend met diverse opties zijn we de problemen te lijf gegaan. In het moederpoeshuis kregen de rakkers houtkorrels. Onder het mom van ‘wat ze gewend zijn’ houden, kregen ze dat hier in eerste instantie ook. Quib gebruikte ze ook, dus ik had ze nog in huis. Maar onder het mom van ‘kittens houden van fijne korrels’ had ik ook een tweede bak met een alternatief: echte Catsan. Die korreltjes zijn klein en mooi rond, wat het graven voor minipootjes wat prettiger maakt.
De eerste twee dagen gingen de mannen voor het bekende hout, maar al snel ging de voorkeur naar de korrels. Vooral voor de grote boodschap. Het begraaft nou eenmaal lekkerder met kleine korreltjes. Al was dat begraven zelf nog een uitdaging voor de kereltjes. Het graven snapten ze wel, maar dat begraven inhoudt dat er een laagje over de boodschap heen gaat, dat was nog een beetje moeilijk. Inmiddels hebben ze dat wel helemaal door! Op de houtkorrels werd nog wel geplast.
Op de eerste dag vond ik nog een plasje in de reismand. Maar ja, het was dan ook een stressvolle dag geweest en dan gebeuren er wel eens kleine ongelukjes. Het werd ze natuurlijk vergeven. Daarna leek alles goed te gaan. Tot opeens twee weken later weer ‘ongelukjes’ gebeurde. Socks had het mandje te grazen genomen, er zat een natte plek in. Nou ja, dacht ik, wasmachines draaien bijna vanzelf. Maar een paar uur later vond ik op de mat een nat plekje… Shit! Binnen de kortste keren was een weer schone mand voor de tweede keer het doelwit. Tijd voor actie!
Lees verder →