De Uitdaging: Niet Alleen Voor Mij

Vandaag waren mijn kanjers jarig! Eén jaar oud en officieel kitten-af! Gefeliciteerd guys! 😀

Drie dagen geleden zijn ze dan ook door het baasje verlost van hun tuig en touw, en  mochten de heren op jacht in de grote ‘boze’ buitenwereld. Heerlijk de vrijheid proeven! Zij hebben lol gehad, de baas natuurlijk minder! “Ow, ik hoop dat ze niet verdwalen….” 😦 Je snapt het vast wel!

En dat alles nog altijd zonder een sigaret aan te raken! Met het niet roken gaat het helemaal fantastisch. Nauwelijks nog ik-mis-roken-momentjes! Waarschijnlijk ben ik er door de verhalen van anderen zo erg tegenop gaan zien, dat het me nu alleen maar meevalt. Nou ja, ik kan het niet erg vinden!! =)

All is Well!

Ja, het is rustig op mijn blog. Rustiger dan ooit, geloof ik. Maar ik ben er nog hoor!

Na een drukke tijd heb ik eindelijk wat rust. En daar geniet ik nu even met volle teugen van. Dus alles is goed hier. Zelfs de neuroloog was tevreden een paar weken terug. Alle reflexen doen het zoals het hoort.

Met de ukken gaat het ook fantastisch, al weten zij me af en toe tot waanzin te drijven, maar daar zijn het ukken voor… Oh nee, ik had besloten dat het tegenwoordig ‘kanjers’ zijn.

Nu moet ik eens even na gaan denken wat ik met blog wil, want het winterse thema wat er nu nog op staat moet aangepast worden naar een sfeervol zonnig thema… Jullie merken het vanzelf!

Ukkenupdate en een beetje meer!

Inmiddels zijn de ‘ukkepukken’ alweer ruim 8 maanden oud. Ze zijn nog steeds aan het groeien, maar gelukkig wel een stuk langzamer. Echt ‘ukken’ mogen ze niet genoemd worden, ik kan ze beter omdopen tot ‘kanjers’! Freckles kan niet meer op de keukenweegschaal, want die gaat tot 5 kilo en ‘ERR’ geeft dan aan dat meneer daar nu toch echt boven zit. Broerlief zit er nog net onder, maar ook dat zal niet lang meer duren. Lees verder

Ukkepukken ~ Op de bak

Vaak zijn katten al volledig zindelijk als ze bij hun nieuwe baasje komen. Daar zorgt de natuur helemaal vanzelf voor, in de vorm van mama-poes. Nou waren er, voordat je mannekes hier kwamen, al tekenen dat ik wat haperingen kon verwachten. Ik kreeg te horen dat vooral Socks de hoekjes van de kamer niet met rust liet en daar plasjes achterliet. En vlak voordat ze kwamen, kreeg ik die verhalen ook te horen over Freckles.

Dán verwacht je een ‘fijne’ start. Gewapend met diverse opties zijn we de problemen te lijf gegaan. In het moederpoeshuis kregen de rakkers houtkorrels. Onder het mom van ‘wat ze gewend zijn’ houden, kregen ze dat hier in eerste instantie ook. Quib gebruikte ze ook, dus ik had ze nog in huis. Maar onder het mom van ‘kittens houden van fijne korrels’ had ik ook een tweede bak met een alternatief: echte Catsan. Die korreltjes zijn klein en mooi rond, wat het graven voor minipootjes wat prettiger maakt.

De eerste twee dagen gingen de mannen voor het bekende hout, maar al snel ging de voorkeur naar de korrels. Vooral voor de grote boodschap. Het begraaft nou eenmaal lekkerder met kleine korreltjes. Al was dat begraven zelf nog een uitdaging voor de kereltjes. Het graven snapten ze wel, maar dat begraven inhoudt dat er een laagje over de boodschap heen gaat, dat was nog een beetje moeilijk. Inmiddels hebben ze dat wel helemaal door! Op de houtkorrels werd nog wel geplast.

Op de eerste dag vond ik nog een plasje in de reismand. Maar ja, het was dan ook een stressvolle dag geweest en dan gebeuren er wel eens kleine ongelukjes. Het werd ze natuurlijk vergeven. Daarna leek alles goed te gaan. Tot opeens twee weken later weer ‘ongelukjes’ gebeurde. Socks had het mandje te grazen genomen, er zat een natte plek in. Nou ja, dacht ik, wasmachines draaien bijna vanzelf. Maar een paar uur later vond ik op de mat een nat plekje… Shit! Binnen de kortste keren was een weer schone mand voor de tweede keer het doelwit. Tijd voor actie!

Lees verder

Ukkepukken ~ Nu 3 weken thuis

Ik had eerder willen schrijven, maar wat gaat er een tijd in die ukken zitten. Als je er één hebt, heb je ook rust als er geslapen wordt. Hier geldt dat alleen als beiden hun oogjes dicht hebben. Maar er is er altijd één die later gaat pitten en één die eerder wakker wordt. Tussen het schrijven door ben ik aan het het “eeh”, “nee”, en nog meer van dat soort kreten aan het uitstoten.

Lees verder

Ukkepukken ~ 18 tot 28 dagen oud

Het gaat goed met de kruimeltjes, ze groeien als kool. De afgelopen weken zijn ze beweeglijker geworden en ze beginnen nu met het ontdekken van de grote wereld buiten hun nestje. En natuurlijk spelen, spelen en nog eens spelen, om vervolgens te slapen om later weer te kunnen spelen, spelen en nog eens spelen. 😀

Deze  week staat ook in het teken van het ontdekken van vast voedsel. Een heerlijk prutje van ukkepukkenmelk en ukkenpukkenvoer, wat eruit ziet als… ja, een betere omschrijving weet ik eigenlijk niet…. kots, zal hun eerste maaltje worden. Waarschijnlijk gaan ze er met hun neus vol in 😉

Hopelijk zijn er dan ook foto’s van!

Nog 25 dagen moeten ze bij mamapoes Milous blijven, maar daarna…. 😀